Innocentius, episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio obedientiario ecclesie Sancti Justi Lugdunensis, salutem et apostolicam benedictionem. Exigentibus devotionis meritis dilectorum filiorum ... abbatis et conventus Cluniacensis, votis suis annuimus libenter, et peticiones suas, quantum cum Deo possumus, favorabiliter exaudimus. Cum igitur iidem dilecto filio Leonardo, canonico Abrincensi, dilecti filii nobilis viri Alberti de Flisco, nepotis nostri, comitis Lavanie, prioratum Sancti Cosme, Constantiensis diocesis, ad eorum monasterium pertinentem duxerint conferendum, nos eorumdem supplicationibus inclinati, per nostras eis litteras duximus indulgendum, ut eodem Leonardo cedente vel decedente, dictus prioratus libere ad idem monasterium revertatur, nec teneat collatio si de ipso nostra vel quavis auctoritate facta fuerit per quemcumque, nec possit obici ullis unquam temporibus, quod prioratus ipse conferri secularibus clericis consuevit; decernentes irritum et inane si secus de ipso prioratu contigerit attemptari. Quocirca discretioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus eosdem abbatem et conventum non permittas contra concessionis et constitutionis nostre tenorem super hiis ab aliquibus indebite molestari, molestatores hujusmodi per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compescendo. Non obstante si aliquibus de partibus illis quod excommunicari, suspendi vel interdici aut conveniri extra certa loca non valeant, sede apostolica sit indultum et constitutione de duabus dietis edita in concilio generali. Datum Lateranni, XV kal. aprilis, pontificatus nostri anno undecimo.